Krokimi çıkarttım.Kuş bakışı bakıyorum kendime.Ne komik insanın sürekli kendisine ait gördüğü yer elleri sanırım.Sıkıldım ellerime bakmaktan,ayaklarımı devreye sokuyorum.Artık ayaklarıma bakıcam.Diğerlerinin gördüğü gibi mi görür insan kendisini;karşı karşıya kalsa?Kendine bakışın değişik olur sanırım.Aynaya baktığın gibi değil.-Olmak istediğim yer burası mı?-Değil.-Neresi?-Bilmem.Kendim, kendime ne kadar çok soru soruyor sıkıldım. Cevabını bildiğim fakat uyuzluktan söylemediğim sorularım.Kendimedir uyuzluğum kimseyle bir sorunum yok diyemem. Tek derdim benim demeliyim sanki... Kızarmaya yüz tutmuş elmalarımız vardı ilkokuldayken. Şimdi çürük çürük dolaşıyoruz etrafta... Niye?!
aşkım var artık, niye kızarmayayımki ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder