akıl sınırlar...
akıl hep tanımlar...
akıl rahatsızlanır bazen...
hayata ve insanlara akıl erdiremez bazen...
güç yetiremez ilerisine...
akıl karışır...
akla dil gerektir konuşmak için...
akıl “yok” deyince yok olmaz “hiç” bir şey...
akıl kapanır....
senaryo sonunda akıl senin yönetimine bağlıdır...
Aklımı seveyim aklımı... bu da sona en yakışanı...
daha ânın sonsuzluğu saniyeyle sınırlanmamıştı
daha ruhum aklımın engeline takılmamıştı
daha ben bu sonlu ve başlı ve çürük kafese konmamıştım
ve daha zamanım beni boğmamıştı
tek ve bir olan
hep ve hiç olan
başlangıçsız ve sonsuz olan
ordaydı
her yerde
hiçbir yerde...
Beklemedeyim....
Cik...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder